Πάγκρεας - Γενικές πληροφορίες Πρόληψη Συμπτώματα και σημεία Σταδιοποίηση νόσου Εμπλεκόμενοι επαγγελματίες υγείας Θεραπευτικές επιλογές Υποτροπή Ερωτήσεις προς θεράποντες Ορισμοί - Γλωσσάρι Βασικά δικαιώματα ασθενούς Υλικά για download

ΟΡΙΣΜΟΙ – ΓΛΩΣΣΑΡΙ

Αδένας

Όργανο που παράγει και εκκρίνει μία ή περισσότερες χημικές ουσίες. Το πάγκρεας είναι και ενδοκρινής και εξωκρινής αδένας (μικτός)

Αδενοκαρκίνωμα

Καρκίνος που προέρχεται από κύτταρα τα οποία επενδύουν εσωτερικά όργανα και έχουν ιδιότητες αδενικού τύπου (εκκριτικές).

Αιμοπετάλια

Μικρά θραύσματα κυττάρων που παίζουν ένα θεμελιώδη ρόλο στο σχηματισμό θρόμβων αίματος. Οι ασθενείς με χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων είναι σε κίνδυνο σοβαρής αιμορραγίας. Οι ασθενείς με υψηλό αριθμό διατρέχουν κίνδυνο θρόμβωσης, δηλαδή σχηματισμού θρόμβων αίματος οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν απόφραξη αιμοφόρων αγγείων και να οδηγήσουν σε εγκεφαλικό επεισόδιο ή σε άλλες παθολογικές καταστάσεις και επιπλέον μπορεί να είναι σε κίνδυνο σοβαρής αιμορραγίας λόγω δυσλειτουργίας των αιμοπεταλίων.

Αιμοσφαιρίνη

Ουσία μέσα στα ερυθρά αιμοσφαίρια που συνδέεται με το οξυγόνο στους πνεύμονες και το μεταφέρει στους ιστούς.

Ακτίνα Χ - Ακτινογραφία

Μορφή ακτινοβολίας που χρησιμοποιείται για τη λήψη εικόνων του εσωτερικού των αντικειμένων. Στην Ιατρική, οι ακτίνες Χ χρησιμοποιούνται συχνά για τη λήψη εικόνων από το εσωτερικό του ανθρώπινου σώματος.

Ακτινοθεραπεία

Θεραπεία στην οποία η ακτινοβολία χρησιμοποιείται στη θεραπεία του καρκίνου και είναι πάντα επικεντρωμένη στη συγκεκριμένη περιοχή του καρκίνου.

Ακτινολογικός έλεγχος

Εξέταση που χρησιμοποιεί τεχνολογία απεικόνισης (όπως ακτινογραφία, υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία ή και πυρηνική ιατρική) για να απεικονίσει τα όργανα, τις δομές και τους ιστούς μέσα στο σώμα τόσο για τη διάγνωση όσο και για τη θεραπεία.

Αμυλάση

Ένζυμο του παγκρέατος που βοηθά τον οργανισμό στο μεταβολισμό του άμυλου.

Αναιμία

Κατάσταση που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη ερυθρών αιμοσφαιρίων και αιμοσφαιρίνης. Η αιμοσφαιρίνη αποτελείται από την αίμη και τη σφαιρίνη. Η αίμη μεταφέρει οξυγόνο από τους πνεύμονες σε ολόκληρο τον οργανισμό, λειτουργία η οποία είναι μειωμένη σε περίπτωση ανιμίας.

Αναισθησία

Αναστρέψιμη κατάσταση της απώλειας της συνείδησης κατά την οποία ο ασθενής δεν αισθάνεται πόνο, δεν έχει φυσιολογικά αντανακλαστικά, και ανταποκρίνεται λιγότερο στο στρες. Προκαλείται τεχνητά από τη χρήση ορισμένων ουσιών που είναι γνωστές ως αναισθητικά. Μπορεί να είναι πλήρης ή μερική και επιτρέπει στους ασθενείς να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση.

Αναλγητικό

Φάρμακο που μειώνει τον πόνο. Στα αναλγητικά περιλαμβάνονται η ασπιρίνη, η ιβουπροφένη κα.

Ανεπιθύμητη ενέργεια

Σχετιζόμενο με την υγεία πρόβλημα που εμφανίζεται στη διάρκεια της θεραπείας ή μετά από αυτήν και μπορεί να σχετίζεται ή να μην σχετίζεται με τη θεραπεία. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να είναι ήπιες, μέτριες ή σοβαρές.

Ανοσοθεραπεία

Τύπος θεραπείας που παρεμβαίνει στη λειτουργία του ανοσολογικού συστήματος με στόχο την καταπολέμηση του καρκίνου.

Αξονική τομογραφία

Είδος απεικονιστικής εξέτασης κατά την οποία τα όργανα του σώματος σαρώνονται με ακτίνες Χ και τα αποτελέσματα ανασυντίθενται από έναν υπολογιστή ώστε να δημιουργηθούν εικόνες των τμημάτων του σώματος.

Βιοτράπεζα

Ένας τύπος αποθετηρίου στο οποίο φυλάσσονται βιολογικά δείγματα (συνήθως ανθρώπινα) για να χρησιμοποιηθούν στην έρευνα.

Βιοψία

Αφαίρεση κυττάρων ή ιστών για εξέταση από παθολογοανατόμο. Ο παθολογοανατόμος μπορεί να μελετήσει τον ιστό κάτω από το μικροσκόπιο ή να εκτελέσει άλλες εξετάσεις στα κύτταρα ή στον ιστό. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι διαδικασίας βιοψίας. Οι πιο κοινοί τύποι περιλαμβάνουν: α) χειρουργική βιοψία, στην οποία μόνο ένα δείγμα ιστού αφαιρείται με χειρουργείο, β) βιοψία εκτομής, στην οποία μια ολόκληρη μάζα ή ύποπτη περιοχή αφαιρείται και γ) βιοψία δια βελόνας, στην οποία ένα δείγμα ιστού ή υγρού αφαιρείται με μια βελόνα.

Γαστρεντερικός

Όρος που χαρακτηρίζει οποιοδήποτε μέρος του σώματος σχετίζεται με την πεπτική οδό, η οποία αποτελείται από τα όργανα και τις δομές που επεξεργάζονται και ετοιμάζουν την τροφή για να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας και δομικών λίθων στον οργανισμό.

Γλυκαγόνη

Ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας και αυξάνει τα επίπεδα της γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα.

Γλυκόζη

Μονοσακχαρίτης η οποία υπάρχει σε αφθονία σε φυτικούς ή ζωικούς ιστούς. Είναι η κύρια πηγή ενέργειας του σώματος.

Δείκτης

Διαγνωστική εξέταση πιθανής ανάπτυξης μίας νόσου.

Διαβήτης

Χρόνια νόσος που επηρεάζει την ικανότητα του οργανισμού να παράγει ή να χρησιμοποιεί κατάλληλα την ορμόνη ινσουλίνη. Στο διαβήτη τύπου 1, το πάγκρεας δεν παράγει ινσουλίνη. Στο διαβήτη τύπου 2, το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη ή ο οργανισμός δεν τη χρησιμοποιεί κατάλληλα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον ανεπαρκή έλεγχο του σακχάρου στο αίμα και επηρεάζει επίσης και άλλα σημεία του μεταβολισμού.

Διάρροια

Πάθηση χαρακτηριζόμενη από συχνές και υδαρείς κενώσεις.

Διατροφολόγος

Ο διατροφολόγος είναι ένας επαγγελματίας υγείας εκπαιδευμένος στη διατροφή, τα τρόφιμα, τη βιοχημεία και τη φυσιολογία. Μπορεί να παρέχει καθοδήγηση για την κατάλληλη διατροφή σε ασθενή που πάσχει από καρκίνο του παγκρέατος.

Εγχείρηση Whipple

Η χειρουργική αφαίρεση της κεφαλής, του αυχένα και της αγκιστροειδούς απόφυσης του παγκρέατος, της χοληδόχου κύστης και περιφερικών χοληφόρων πόρων, του δωδεκαδάκτυλου και ενός μικρού τμήματος του εγγύς λεπτού εντέρου, καθώς επίσης πιθανότατα και τμήματος του στομάχου.

Ενδοκρινικό σύστημα

Το ενδοκρινικό σύστημα είναι ένα σύστημα αδένων. Οι αδένες εκκρίνουν ορμόνες στο αίμα. Αυτές οι ορμόνες έχουν διαφορετικές λειτουργίες, όπως ο έλεγχος της διάθεσης ή της ανάπτυξης.

Ενδοσκόπηση

Ιατρική πράξη κατά την οποία ο γιατρός με τη βοήθεια ενός οργάνου επισκόπησης που μοιάζει με λεπτό σωλήνα, εξετάζει διάφορά κοίλα όργανα του σώματος. Υπάρχουν πολλοί τύποι ενδοσκόπησης, καθένας από τους οποίους έχει σχεδιαστεί για επισκόπηση ενός ορισμένου σημείου του σώματος.

Ενδοφλέβια

Άμεση έγχυση ενός υγρού εντός μίας φλέβας.

Ένζυμο

Πρωτεΐνη που επιταχύνει χημικές αντιδράσεις στον οργανισμό.

Εξωκρινές

Σχετίζεται με τους εξωκρινείς αδένες ή τις εκκρίσεις τους. Οι εξωκρινείς αδένες είναι όργανα που παροχετεύουν εξωτερικά (στην επιφάνεια του σώματος, σε κοιλότητες του σώματος, σε κοιλότητες οργάνων) τις εκκρίσεις τους μέσω ενός πόρου, σε αντίθεση με άλλους αδένες (ενδοκρινείς αδένες) που παροχετεύουν τις δικές τους εκκρίσεις στη κυκλοφορία του αίματος.

Ερυθρά αιμοσφαίρια

Ο πιο κοινός τύπος των κυττάρων του αίματος. Είναι τα κύτταρα που δίνουν στο αίμα την ερυθρή απόχρωση του. Η κύρια λειτουργία τους είναι η μεταφορά του οξυγόνου.

Θρόμβωση

Ο σχηματισμός ή η παρουσία ενός θρόμβου (θρόμβος αίματος) μέσα σε ένα αιμοφόρο αγγείο.

Ίκτερος

Κατάσταση κατά την οποία το δέρμα και ο σκληρός χιτώνας των οφθαλμών χρωματίζονται κίτρινα, τα ούρα σκουραίνουν, και το χρώμα των κοπράνων γίνεται πιο ανοιχτό από το κανονικό. Ο ίκτερος εμφανίζεται όταν το ήπαρ δεν λειτουργεί σωστά ή όταν αποφράσσεται ένας χοληφόρος πόρος.

Ινσουλίνη

Ορμόνη που παράγεται στο πάγκρεας. Η ινσουλίνη ελέγχει τη ποσότητα του σακχάρου στο αίμα μέσω της μετακίνησής του μέσα στα κύτταρα, όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον οργανισμό για τη παραγωγή ενέργειας.

Ιστολογικός

Σχετίζεται με την ιστολογία, η οποία είναι η μελέτη της εσωτερικής μορφολογίας και της μικροσκοπικής ανατομικής των ζωικών και φυτικών ιστών με τη χρήση μικροσκοπίου.

Ιστοπαθολογία

Η μελέτη των ιστοπαθολογικών αλλοιώσεων των ιστών που παρατηρούνται σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις, με τη χρήση μικροσκοπίου.

Καθετήρας

Σωληνάριο που μπορεί να εισαχθεί στο σώμα. Έχει πολλές χρήσεις, συμπεριλαμβανομένων της παροχέτευσης ή της χορήγησης υγρών ή αερίων.

Καλοήθης

Όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει έναν όγκο που δεν είναι καρκινικός. Οι καλοήθεις όγκοι δεν διηθούν τους γειτονικούς ιστούς και δεν εξαπλώνονται σε άλλα μέρη του σώματος.

Καρκίνωμα

Καρκίνος που προέρχεται από το δέρμα ή άλλους ιστούς επιθηλιακής προέλευσης.

Καχεξία

  • κατάσταση κατά την οποία ο ασθενής χάνει βάρος και μυϊκό ιστό και παρουσιάζει αδυναμία και αίσθηση κόπωσης. Σχετίζεται επίσης με την ανορεξία.

Κληρονομικό

Χαρακτηριστικό που μεταφέρεται γονιδιακά από μία γενεά στην επόμενη.

Κλινική δοκιμή/μελέτη

Τύπος ερευνητικής μελέτης που εξετάζει το πόσο καλά οι νέες ιατρικές προσεγγίσεις λειτουργούν στους ασθενείς. Αυτές οι μελέτες δοκιμάζουν νέες μεθόδους, πρόληψης, διάγνωσης ή θεραπείας μιας ασθένειας. Για τη συμμετοχή των ασθενών σε αυτή, απαιτείται ενημέρωση και γραπτή συναίνεση τους, με το δεδομένο ότι μπορούν να αποχωρήσουν οικειοθελώς σε οποιοδήποτε στάδιο της μελέτης.

Κοιλιακό πλέγμα

Δίκτυο νεύρων στη περιοχή της κοιλιάς, πίσω από το στομάχι. Αυτό, ανάμεσα σε άλλες λειτουργίες, οδηγεί την αίσθηση του πόνου από τα κοιλιακά όργανα, (όπως το ήπαρ, ο σπλήνας, το στομάχι, το πάγκρεας).

Κοιλιακή χώρα

Η περιοχή του σώματος μεταξύ των πλευρών και των ισχίων. Περιέχει τα ακόλουθα όργανα: στoμάχι, ήπαρ, χοληδόχο κύστη, χοληφόρα, σπλήνα, έντερα, πάγκρεας, νεφρούς, επινεφρίδια, ουροδόχο κύστη και τα όργανα του αναπαραγωγικού συστήματος.

Κυτταρολογικό

Σχετίζεται με τη κυτταρολογία, η οποία είναι η επιστήμη που μελετά τη δομή και τη λειτουργία των κυττάρων.

Κύτταρο νησιδίων

Παγκρεατικό κύτταρο που παράγει ορμόνες και τις εκκρίνει στην κυκλοφορία του αίματος.

Λαπαροσκόπηση

Επέμβαση κατά την οποία τα χειρουργικά εργαλεία εισάγονται στη κοιλιά ή στη πύελο μέσα από μικρές τομές με τη βοήθεια μιας κάμερας.

Λεμφαδένας

Υποστρόγγυλη μάζα του λεμφικού ιστού που περιβάλλεται από μία κάψα συνδετικού ιστού. Οι λεμφαδένες φιλτράρουν τη λέμφο και αποθηκεύουν τα λεμφοκύτταρα. Βρίσκονται κατά μήκος των λεμφαγγείων.

Λευκά αιμοσφαίρια

Κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που εμπλέκονται στην άμυνα του οργανισμού έναντι των λοιμώξεων.

Μαγνητική Τομογραφία

Απεικονιστική τεχνική που χρησιμοποιείται στην ιατρική. Μερικές φορές, η έγχυση σκιαγραφικού υγρού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε να γίνουν πιο ορατές οι δομές.

Μετάλλαξη

Αλλαγή στο γενετικό υλικό ενός οργανισμού.

Μετάσταση

Εξάπλωση του καρκίνου από ένα σημείο του σώματος σε ένα άλλο. Ο όγκος που σχηματίζεται από νεοπλασματικά κύτταρα που έχουν εγκατασταθεί σε ένα διαφορετικό από τον πρωτοπαθή όγκο σημείο, ονομάζεται μεταστατικός όγκος ή μετάσταση. Ο μεταστατικός όγκος περιέχει κύτταρα που είναι όμοια με εκείνα του αρχικού όγκου.

Μορφίνη

Φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία τού μέτριου έως σοβαρού πόνου. Δεσμεύεται σε υποδοχείς οπιοειδών στο κεντρικό νευρικό σύστημα και σε ορισμένους άλλους ιστούς. Η θειϊκή μορφίνη παρασκευάζεται από το όπιο. Ανήκει στα οπιούχα κι αποτελεί αναλγητικό παράγοντα.

Ναυτία

Αίσθηση αδιαθεσίας στο στομάχι που ωθεί στην άμεση ανάγκη για εμετό.

Νέκρωση/ Νεκρωτικός

Αναφέρεται στο θάνατο ζωντανών ιστών.

Νεοανοσοενισχυτική θεραπεία

Θεραπεία που χορηγείται πριν τη χειρουργική επέμβαση. Η νεοανοσοενισχυτική θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, στοχευμένη θεραπεία και/ή ανοσοθεραπεία.

Νευροενδοκρινικό

Σχετικό με τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του νευρικού συστήματος και του ενδοκρινικού συστήματος. Νευροενδοκρινικά ονομάζονται ορισμένα κύτταρα που απελευθερώνουν ορμόνες στο αίμα ως απόκριση στη διέγερση του νευρικού συστήματος.

Ογκολόγος

Γιατρός που ειδικεύεται στη θεραπεία του καρκίνου. Ορισμένοι ογκολόγοι ειδικεύονται σε μια συγκεκριμένη μέθοδο θεραπείας του καρκίνου. Για παράδειγμα, ένας ακτινοθεραπευτής-ογκολόγος ειδικεύεται στη θεραπεία του καρκίνου με ακτινοβολία.

Οπιοειδές

Μια ουσία που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του μέτριου έως σοβαρού πόνου. Τα οπιοειδή είναι σαν οπιούχα, όπως η μορφίνη και η κωδεΐνη, αλλά δεν προέρχονται από το όπιο, όπως τα οπιούχα. Τα οπιοειδή προσδένονται σε υποδοχείς οπιοειδών που βρίσκονται συνήθως στο κεντρικό νευρικό σύστημα και στο γαστρεντερικό σύστημα. Τα οπιοειδή συνηθίζεται να καλούνται ναρκωτικά.

Ορμόνη

Χημική ουσία που παράγεται από έναν αδένα, εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος και επηρεάζει τις λειτουργίες των κυττάρων ή των οργάνων σε ένα διαφορετικό μέρος του σώματος.

Ουδετεροπενία

Κατάσταση κατά την οποία υπάρχει χαμηλότερος από τον κανονικό αριθμός ουδετερόφιλων, ενός τύπου λευκών αιμοσφαιρίων. Μπορεί να παρουσιαστεί σε ιογενείς λοιμώξεις και μετά από ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία. Μειώνει την ανοσολογική άμυνα σε βακτηριακές και μυκητιασικές λοιμώξεις.

Πάγκρεας

Επιμήκης αδένας, εντοπιζόμενος πίσω από το στομάχι. Εκκρίνει παγκρεατικά ένζυμα στο πεπτικό σύστημα και ορμόνες στην κυκλοφορία του αίματος.

Παγκρεατεκτομή

Η χειρουργική αφαίρεση τμήματος ή και ολόκληρου του παγκρέατος.

Παγκρεατικά ένζυμα

Πρωτεΐνες παραγόμενες από το πάγκρεας που συντελούν στη διάσπαση των τροφών. Οι τρεις κύριοι τύποι είναι αμυλάση, λιπάση και πρωτεάση. Αυτά τα ένζυμα συνιστούν το μεγαλύτερο μέρος του παγκρεατικού χυμού.

Παγκρεατικός πόρος

Ο κύριος εξωκρινής πόρος του παγκρέατος. Τα παγκρεατικά ένζυμα από μικρότερους πόρους διοχετεύονται στον παγκρεατικό πόρο, στη συνέχεια αναμειγνύονται με τη χολή στον κοινό χοληφόρο πόρο και εισέρχονται στο δωδεκαδάκτυλο.

Παγκρεατίτιδα

Φλεγμονή του παγκρέατος. Το πρώτο σύμπτωμα είναι ο πόνος.

Παγκρεατοβλάστωμα

Σπάνια μορφή του καρκίνου του παγκρέατος με καλή πρόγνωση. Η πλειονότητα των περιπτώσεων συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας.

Παθολογοανατόμος

Γιατρός που ειδικεύεται στην ιστοπαθολογία η οποία είναι η μελέτη των κυττάρων και ιστών με τη χρήση μικροσκοπίου.

Παράγοντας κινδύνου

Παράγοντας που αυξάνει τη πιθανότητα εμφάνισης μιας νόσου. Μερικά παραδείγματα των παραγόντων κινδύνου για τον καρκίνο είναι η ηλικία, το οικογενειακό ιστορικό ορισμένων καρκίνων, η χρήση των προϊόντων καπνού, η έκθεση σε ακτινοβολία ή σε καρκινογόνες ουσίες, η μόλυνση με συγκεκριμένους ιούς ή βακτήρια, καθώς και μεταλλάξεις του γενετικού υλικού.

Παρενέργεια

Ανεπιθύμητη ενέργεια μιας θεραπείας. Τα προβλήματα δημιουργούνται όταν μία θεραπεία προκαλεί βλάβες στα υγιή κύτταρα και επιφέρει ανεπιθύμητες δράσεις στον οργανισμό.

Παρηγορητική θεραπεία

Θεραπεία που παρέχεται για να ανακουφίσει τα συμπτώματα και να μειώσει τον πόνο που προκαλούνται από τον καρκίνο και άλλες απειλητικές για τη ζωή ασθένειες. Οι παρηγορητικές θεραπείες του καρκίνου δίνονται μαζί με άλλες θεραπείες του καρκίνου, από τη στιγμή της διάγνωσης, ως θεραπεία, σε υποτροπιάζουσα ή προχωρημένη νόσο και στο τέλος της ζωής.

Παρηγορητική παράκαμψη

Στο πλαίσιο του καρκίνου του παγκρέατος, είναι μια σύνδεση που δημιουργήθηκε χειρουργικά μεταξύ του στομάχου και του εντέρου, για την ανακούφιση από την εντερική απόφραξη όταν ο όγκος του παγκρέατος είναι αρκετά μεγάλος και συμπιέζει το τμήμα του εντέρου που βρίσκεται πλησιέστερα στο πάγκρεας, αποφράσσοντας το έντερο. Με τον τρόπο αυτό, η τροφή μετά τη πέψη δεν διέρχεται από το στενωμένο τμήμα του εντέρου αλλά περνάει από το στομάχι προς το τμήμα του εντέρου που δεν έχει αποφραχθεί.

Περιφερική Παγκρεατεκτομή

Χειρουργική επέμβαση κατά την οποία αφαιρείται το σώμα και η ουρά του παγκρέατος, συνήθως μαζί με τον σπλήνα.

Πλασέμπο (Placebo)

Εικονικό φάρμακο. Σκεύασμα που δεν περιέχει δραστική φαρμακευτική ουσία και χρησιμοποιείται ως μάρτυρας σε μία κλινική μελέτη για να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητα ενός φαρμάκου μέσω της εξάλειψης του υποκειμενικού στοιχείου βελτίωσης, που συνδέεται με τη λήψη ενός φαρμάκου, και δε συνδέεται με αυτή καθαυτή την επίδραση του φαρμάκου. Τα πλασέμπο, σε γενικές γραμμές, δεν χρησιμοποιούνται μόνα τους στις κλινικές μελέτες για τον καρκίνο.

Ογκολογικό συμβούλιο

Μια προσέγγιση σχεδιασμού θεραπείας κατά την οποία ένας αριθμός γιατρών οι οποίοι είναι εξειδικευμένοι σε διάφορες ειδικότητες (γνωστικά αντικείμενα) εξετάζουν και συζητούν την κατάσταση της υγείας και τις θεραπευτικές επιλογές του ασθενούς. Στη θεραπεία του καρκίνου, μία πολυδιάστατη γνώμη πρέπει να περιλαμβάνει αυτή του ογκολόγου (ο οποίος παρέχει θεραπεία του καρκίνου με φάρμακα), του χειρουργού (ο οποίος παρέχει θεραπεία του καρκίνου με χειρουργική επέμβαση), και του ακτινοθεραπευτού (ο οποίος παρέχει θεραπεία του καρκίνου με ακτινοβολία).

Πρόγνωση

Η πιθανή έκβαση ή πορεία μιας νόσου. Η πιθανότητα ανάρρωσης ή υποτροπής.

Προκαρκινική αλλοίωση

Ιστός με παθολογική εμφάνιση στον οποίο ο καρκίνος έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτυχθεί από ότι έχει στον φυσιολογικό ιστό.

Σπλήνας

Όργανο στο αριστερό άνω τμήμα της κοιλιακής χώρας, το οποίο διηθεί (φιλτράρει) το αίμα. Βρίσκεται κοντά στην ουρά του παγκρέατος.

Στάδιο

Μέτρο του κατά πόσον έχει προχωρήσει ο καρκίνος, για τον καθορισμό του οποίου χρησιμοποιούνται το μέγεθος του όγκου, η προσβολή λεμφαδένων και τα απομακρυσμένα σημεία στα οποία έχει εξαπλωθεί. Τα στάδια κυμαίνονται από το I έως το IV, με το στάδιο I να περιγράφει την πιο πρώιμη μορφή καρκίνου.

Στοχευμένη θεραπεία

Τύπος θεραπείας που επιτίθεται σε μοναδικά χαρακτηριστικά των καρκινικών κυττάρων με δυνητικά λίγες βλάβες στα υγιή κύτταρα.

Σύμπτωμα

Ένδειξη ότι ένα άτομο έχει μία πάθηση ή νόσο. Στα συμπτώματα του παγκρεατικού καρκίνου περιλαμβάνονται η απώλεια βάρους, η κόπωση, η ναυτία, ο εμετός και ο πόνος.

Τοξικότητα

Αναφέρεται στο βαθμό σοβαρότητας των παρενεργειών μιας θεραπείας.

Υπερηχοτομογραφία /υπερηχογράφημα

Διαδικασία κατά την οποία ηχητικά κύματα υψηλής ενέργειας προσπίπτουν σε εσωτερικούς ιστούς ή όργανα και αντανακλώνται. Τα αντανακλώμενα κύματα εμφανίζονται στην οθόνη ενός μηχανήματος υπερήχων, σχηματίζοντας εικόνα των ιστών του σώματος, η οποία ονομάζεται υπερηχογράφημα.

Υποτροπή

Επανεμφάνιση καρκίνου ή νόσου, συνήθως μετά από ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο καρκίνος ή η νόσος δεν ήταν παρούσα ή δεν μπορούσε να ανιχνευθεί. Αυτό μπορεί να συμβεί στην ίδια θέση όπως η αρχική (πρωτογενής) θέση του όγκου ή σε μια άλλη θέση στο σώμα. Επίσης καλείται υποτροπιάζων καρκίνος ή υποτροπιάζουσα νόσος.

Χημειοθεραπεία

Είδος θεραπείας του καρκίνου με φάρμακα που σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα (αλλά και υγιή κύτταρα του οργανισμού) και/ή περιορίζει την ανάπτυξή τους. Αυτά τα φάρμακα συνήθως χορηγούνται στον ασθενή με αργή έγχυση σε μια φλέβα, αλλά μπορούν επίσης να χορηγηθούν από το στόμα ή με έγχυση στο ήπαρ, ανάλογα με την εντόπιση του καρκίνου.

Χειρουργήσιμος

Χειρουργικά εξαιρέσιμος, που μπορεί να αφαιρεθεί με χειρουργική επέμβαση.

Χολερυθρίνη

Ουσία η οποία παράγεται από τη καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Η χολερυθρίνη είναι συστατικό της χολής, η οποία παράγεται στο ήπαρ και αποθηκεύεται στη χοληδόχο κύστη. Η ανώμαλη συσσώρευση της χολερυθρίνης στο αίμα προκαλεί ίκτερο.

Χολή

Υγρό που παράγεται στο ήπαρ και αποθηκεύεται στη χοληδόχο κύστη. Η χολή εκκρίνεται στο λεπτό έντερο όπου συντελεί στη διάσπαση των λιπών.

Χοληδόχος κύστη

Μικρό όργανο που βρίσκεται κάτω από το ήπαρ. Αποθηκεύει τη χολή που παράγεται από το ήπαρ μεταξύ των γευμάτων όταν ο οργανισμός δεν χρειάζεται τη χολή.

Χοληδόχος πόρος

Πόρος (σωληνοειδής αγωγός) που μεταφέρει τη χολή από το ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη στο άνω τμήμα του λεπτού εντέρου.

Ca 19.9

Ουσία η οποία απελευθερώνεται στη κυκλοφορία του αίματος τόσο από τα καρκινικά όσο και από τα φυσιολογικά κύτταρα. Πολύ αυξημένο Ca19-9 στο αίμα μπορεί να είναι ένα σημάδι παγκρεατικού καρκίνου ή άλλων τύπων καρκίνου ή άλλων μη νεοπλασματικών καταστάσεων. Θεωρείται καρκινικός δείχτης και η συγκέντρωση του Ca19-9 στο αίμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τη παρακολούθηση σχετικά με το πόσο καλά δρουν οι θεραπείες για τον καρκίνο καθώς και για πιθανή διάγνωση της επανεμφάνισης του καρκίνου.